Η κρίση ως ευκαιρία

από ανάρτηση του George Petropoulos στο FB
«Είμαστε αποφασισμένοι να αλλάξουμε όσα μας πόνεσαν. Κενά δεκαετιών και απαράδεκτες συμπεριφορές κρατικών υπαλλήλων από το χθες.»
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από δηλώσεις του Μητσοτάκη που έγιναν σήμερα κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Κύπρου.
Ανήκει σ ένα νέο αφήγημα που αναπτύσσει η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστικοί της μηχανισμοί, μετά τις καταστροφικές γι αυτήν επιλογές του «ανθρωπίνου λάθους» και του «όλοι φταίμε(τε)»
Ας προσέξουμε λίγο τη φρασεολογία…»απαράδεκτες συμπεριφορές κρατικών υπαλλήλων» που ακολουθούνται απο τους άλλοτε ρητούς, ή κάποιες φορές άρρητους συνειρμούς για το κακό Δημόσιο, τους καλούς και παραγωγικούς ιδιώτες, το συνδικαλισμό, την αξιολόγηση.
Τι κι αν η διάλυση η απαξίωση του ΟΣΕ προκειμένου να ιδιωτικοποιηθεί ήταν η αιτία για το χάλι του. Τι κι αν η ιδιωτική εταιρεία έκανε απ ότι φαίνεται, τα στραβά μάτια στα θέματα ασφαλείας προκειμένου να μειωθούν οι υποχρεώσεις τις για επενδύσεις. Τι κι αν η κομματοκρατία, ο νεποτισμός, η διαφθορά είναι το βασικό συστατικό που παλινόρθωσε στο κρατικό μηχανισμό η ιδέα του «επιτελικού κράτους» των αρίστων σαν τον Καραμανλή (του Αχιλλέως βεβαίως βεβαίως). Τι κι αν γινόταν αξιολόγηση στον ΟΣΕ και μάλιστα από ιδιωτικές εταιρείες. Τι κι αν ο συνδικαλισμός πάσχισε να υψώσει ασπίδα προστασίας για τους εργαζόμενους και τους επιβάτες αντιμετωπίζοντας τον αυταρχισμό του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη.
Αυτοί θα επιμένουν πως φταίει ο κρατισμός και οι συνδικαλιστές. Οχι μόνο για να βγάλουν τις ευθύνες απο πάνω τους αλλά και για προχωρήσουν στη περαιτέρω απομείωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών αλλά και στην ιδιωτικοποίηση των πάντων.
Αλλά….αυτοί είστε που λεει κι ο Κουτσούμπας….
Το πρόβλημα είναι ποιοι είμαστε και τι λέμε εμείς. Αν για παράδειγμα πιστεύουμε ότι η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΕΝΟΣΕ εκ των πραγμάτων απέτυχε αν γενικά πιστεύουμε πως κρίσιμοι τομείς όπως οι σιδηροδρομικές συγκοινωνίες, αλλά και η υγεία, το ρεύμα ή το νερό, πρέπει να έχουν δημόσιο χαρακτήρα.