Του Γιώργου Μακράκη*

Η εκπαιδευτική κοινότητα τα προηγούμενα χρόνια (2013 και μετά) έδωσε μεγάλη μάχη για την κατάργηση ενός αντιδραστικού πλαισίου ατομικής αξιολόγησης του εκπαιδευτικού της τάξης, που βασιζόταν σε συντηρητικούς και νεοφιλελεύθερους άξονες:

• Αξιολόγηση-χειραγώγηση
• Τιμωρητική διάθεση και απολύσεις
• Σύνδεση αξιολόγησης με μισθό
• Ασφυκτικός έλεγχος του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου σε μετρήσιμους δείκτες

Στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για την «αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» καταργείται το Π.Δ.152 που περιλαμβάνει όλο το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης-χειραγώγησης του εκπαιδευτικού. Συνάμα, αποσυνδέεται η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου σε επίπεδο σχολικής μονάδας από την κατηγοριοποίηση και την συγκριτική διάσταση μεταξύ των σχολείων, που έθετε το προεδρικό διάταγμα του 2013. Το γεγονός αυτό αποτελεί αναμφίβολα μια σημαντική κατάκτηση του εκπαιδευτικού κόσμου. 

Το εκπαιδευτικό κίνημα, μέσα από τα συλλογικά του όργανα (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ), θα πρέπει να διαμορφώσει ένα συνολικό πρόταγμα με συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις, ώστε το κεφάλαιο της αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου να κλείσει με θετικό περιεχόμενο για το Δημόσιο Σχολείο και τον Εκπαιδευτικό. Να κλείσει μέσα σ’ ένα πλαίσιο με κύρια χαρακτηριστικά την εσωτερική συλλογική διαδικασία, τη συνέργεια και την ανατροφοδότηση μεταξύ των μελών των συλλόγων διδασκόντων. Εκείνο που πρέπει να αναδεικνύεται στην αποτίμηση του παρεχομένου εκπαιδευτικού έργου είναι κυρίως η λειτουργικότητα και η αποτελεσματικότητα όλου του φάσματος των εκπαιδευτικών δομών, οι πιθανές αλλαγές και η απαιτούμενη επικαιροποίηση των αναλυτικών προγραμμάτων και των σχολικών εγχειριδίων, η επαρκής στελέχωση σε εκπαιδευτικό και υποστηρικτικό προσωπικό και η χρηματοδότηση της πολιτείας συνολικά προς τη δημόσια εκπαίδευση.

Το συγκεκριμένο ζήτημα όσο μένει ανοιχτό τόσο οι κίνδυνοι για την επαναφορά μιας ποσοτικής και τιμωρητικής αξιολόγησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), με ποινές σε μισθούς και απολύσεις, θα εγκυμονούν. Ήδη η Νέα Δημοκρατία αντέδρασε αρνητικά στην κατάργηση του συγκεκριμένου Π.Δ., καθώς για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί βασικό σημείο της πολιτικής τους επιλογής. Η Νέα Δημοκρατία παραμένει πιστή στο αγγλοσαξονικό μοντέλο αξιολόγησης, όπου σταθερές συνιστάμενες είναι η κατηγοριοποίηση των σχολείων σε «καλά» και «υποβαθμισμένα», η χειραγώγηση ενός εξαρτημένου εκπαιδευτικού που θα τιμωρείται μισθολογικά και θα φοβάται το ενδεχόμενο της απόλυσης μέσω μιας αρνητικής αξιολόγησης. Το εκπαιδευτικό κίνημα ήταν, είναι και θα είναι απέναντι σε αυτές τις αντιλήψεις και θα συγκρουστεί με όσες δυνάμεις θελήσουν να τις επαναφέρουν.

 

*Ο Γιώργος Μακράκης είναι  Δάσκαλος   και Αναπλ. Γραμματέας της ΑΔΕΔΥ