Δεκαεπτά αλλαγές περιλαμβάνει το εργασιακό νομοσχέδιο που ετοιμάζει ο υπουργός Εργασίας Άδ. Γεωργιάδης, με διατάξεις που αν εφαρμοστούν, θα ισοπεδώσουν πλήρως την αγορά εργασίας.

Το επίμαχο νομοσχέδιο, που μοιράζει σε φιλικά μέσα «α λα καρτ» ο υπουργός Εργασίας και συνδέεται -με προφανείς στοχεύσεις- με μια σειρά προβλέψεων με βάση την κοινοτική Οδηγία (2019/1152) περί «διαφανών και προβλέψιμων όρων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και το οποίο αναμένεται να τεθεί τις αμέσως επόμενες μέρες σε δημόσια διαβούλευση προκειμένου να ψηφιστεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, αποτελεί μια συρραφή διατάξεων που προωθούν την ακραία ελαστικότητα (flexicurity), παραβιάζοντας συγκεκριμένες διατάξεις του εργατικού Δικαίου.

Επιπλέον, αν και στο νομοσχέδιο προβλέπεται (άρθρο 16) η «προστασία των εργαζομένων από την απόλυση», το υπουργείο Εργασίας σκοπεύει σε τυπική ενσωμάτωση του μέτρου, αντιπαραβάλλοντας ότι υπάρχει «ισοδύναμο μέτρο» στην ελληνική νομοθεσία, αυτό της «καταχρηστικής απόλυσης».

Να σημειώσουμε ότι με βάση την κοινοτική Οδηγία δικαιώνεται ο εργασιακός νόμος της πρώην υπουργού Εργασίας Έφης Αχτσιόγλου, και συγκεκριμένα η διάταξη που αφορά τον «βάσιμο λόγο απόλυσης», τον οποίο όμως έσπευσε άμεσα να καταργήσει τον Αύγουστο του 2019 ο πρώην υπουργός Γ. Βρούτσης. Τώρα η διάταξη επανέρχεται μέσω κοινοτικής Οδηγίας, αλλά η κυβερνητική απάντηση θεωρείται δεδομένη.

Δοκιμαστική περίοδος εργασίας

Μέσω του νομοσχεδίου προωθείται η «μέγιστη διάρκεια οποιασδήποτε δοκιμαστικής περιόδου» για τον εργαζόμενο που δεν θα υπερβαίνει τους έξι μήνες. Ωστόσο, όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο, «δύνανται, κατ’ εξαίρεση, να προβλέπουν δοκιμαστικές περιόδους μεγαλύτερης διάρκειας στις περιπτώσεις που αυτό δικαιολογείται από τη φύση της εργασίας ή είναι προς το συμφέρον του εργαζομένου…». Ακόμα, προβλέπεται η μετάβαση σε άλλη μορφή απασχόλησης και με βάση τα όσα προβλέπονται «ο εργαζόμενος με τουλάχιστον έξι μήνες υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη, που έχει ολοκληρώσει τη δοκιμαστική του περίοδο, εφόσον αυτή προβλέπεται, δύναται να ζητήσει μορφή απασχόλησης με πιο προβλέψιμους και ασφαλείς όρους εργασίας, εφόσον αυτή είναι διαθέσιμη»…

Τέλος, προβλέπεται η «παράλληλη απασχόληση», μέτρο σύμφωνα με το οποίο ο εργοδότης δεν πρόκειται να απαγορεύσει σε εργαζόμενο να αναλάβει εργασία σε άλλους εργοδότες εκτός του ωραρίου εργασίας που καθορίζεται με τον εν λόγω εργοδότη ή να επιφυλάξει δυσμενή μεταχείριση σε εργαζόμενο για τον λόγο αυτό… Ωστόσο, «τα κράτη-μέλη μπορούν να ορίζουν προϋποθέσεις για τη χρήση των περιορισμών περί ασυμβίβαστου από εργοδότες για αντικειμενικούς λόγους, όπως η υγεία και η ασφάλεια, η προστασία του επιχειρηματικού απορρήτου, η ακεραιότητα του δημοσίου τομέα ή η αποφυγή της σύγκρουσης συμφερόντων…».

πηγή: https://www.avgi.gr/ – Ανδρέας Πετρόπουλος