Οι θέσεις της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ- ΕΑΣΠ με αφορμή τις εκλογές της Ε.Δ.Ο.Θ. Ν/Τ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης
Σε μια ρευστή από κάθε άποψη περίοδο και με ανοικτά μέτωπα στο Δημόσιο, από τα γενικά της αξιολόγησης Δημοσίων υπαλλήλων (Ν.4369/ 2016) και την κινητικότητα (Ν.4440/2016), μέχρι τα δικά μας, την έναρξη λειτουργίας από 01/01/2017 του ΕΦΚΑ (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), καλούμαστε να ψηφίσουμε για την εκλογή αντιπροσώπων στο 9 ο Συνέδριο της Ένωσης Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσ/νίκης Ε.Δ.Ο.Θ. (Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ). Μια κατάσταση πράγματι ρευστή γιατί πολλά πράγματα αλλάζουν (πολλά από αυτά δυστυχώς όχι στην κατεύθυνση που θα θέλαμε) την οποία (πέρα βέβαια από κινδυνολογίες και καταστροφολογίες που δεν οδηγούν πουθενά) θα πρέπει να την διαχειριστούμε με εργαλείο τα Συνδικάτα αξιοποιώντας τις όποιες θετικές παραμέτρους υπάρχουν προς όφελος όλων μας. Ειδικά για το Δημόσιο είναι πολύ νωπές ακόμα οι μνήμες από την «μεταρρύθμιση» του κ. Μητσοτάκη με τις χιλιάδες διαθεσιμότητες και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, τη θέσπιση αυταρχικού Πειθαρχικού Δικαίου, τις χιλιάδες αναθέσεις σε θέσεις ευθύνης, προσώπων του «παλιού συστήματος» που ακόμα και σήμερα σε μεγάλο βαθμό ζουν και βασιλεύουν.
Βασική πτυχή της «αντιμεταρρύθμισης Μητσοτάκη» ήταν η υποτιθέμενη αξιολόγηση, με τα εκ των προτέρων προσδιορισμένα ποσοστά για τη δημιουργία «δεξαμενής» απολύσεων από το 15% των «αχρήστων – ανεπαρκών». Το Συνδικαλιστικό κίνημα τότε με τη μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων (λόγω της κατάστασης) επέλεξε και επέβαλε την πολιτική ανυπακοή μέσω της απεργίας – αποχής από την «αξιολόγηση» καταφέρνοντας μάλιστα να πετύχει μία από τις ελάχιστες νίκες του στον καιρό των Μνημονίων. Η επαναφορά της ίδιας μεθοδολογίας («απεργίας-αποχής από κάθε είδους αξιολόγηση» θέση της ΑΔΕΔΥ) χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις «του τότε», εκτός του ότι βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την συγκυρία, δεν απηχεί και τις σημερινές διαθέσεις των εργαζόμενων που αντιλαμβάνονται ότι το «όχι σε όλα» δίνει επιχειρήματα στις επιθέσεις διαφόρων κύκλων (από ΜΜΕ μέχρι νεοφιλελεύθερους όλων των αποχρώσεων) απέναντι στους Δημοσίους Υπαλλήλους αλλά και το Δημόσιο συνολικά. Προφανώς και στο σημερινό νόμο (4369/16) επιβάλλονται τροποποιήσεις και αλλαγές π.χ.
• Να προηγηθούν τα οργανογράμματα των δημοσίων υπαλλήλων
• Να στελεχωθούν μετά από αξιοκρατικές κρίσεις οι θέσεις ευθύνης προϊσταμένων-Δ/ντών που θα προκύψουν
• Να καθοριστούν τα περιγράμματα θέσεων και ο αριθμός των Δημοσίων Υπαλλήλων ανά Δομή
• Να αξιολογηθούν οι Δομές που θα προκύψουν κ.λπ. και όχι να ξεκινάει ανάποδα όλη η διαδικασία από την αξιολόγηση του προσωπικού.
Όσον αφορά «τα δικά μας» και το τεράστιο εγχείρημα της μεταρρύθμισης του Ασφαλιστικού Συστήματος στη χώρα μας (παρά τις διαφωνίες μας για την ύπαρξη αρχικά 3 ταμείων – Μισθωτών, Αυτοαπασχολούμενων – Αγροτών) και τις επιφυλάξεις μας για την προχειρότητα με την οποία στήθηκε, παρά τα αρχικά προβλήματα με την έναρξή του π.χ Μητρώο αλλά και τις ασάφειες λειτουργίας του στη συνέχεια σε πολλές πτυχές του), ο ΕΦΚΑ είναι ΕΔΩ και αποτελεί έτσι κι αλλιώς μια βαθιά τομή σε ό,τι αφορά την επιβίωση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.
Το στοίχημα είναι τεράστιο εάν ληφθούν υπόψη το 1,5 εκατ. ανέργων, η ραγδαία αύξηση των ελαστικών μορφών εργασίας, οι παρεμβάσεις που απαιτούνται για την πάταξη της μαύρης εργασίας κλπ. (χωρίς να υπολογίσουμε αποθεματικά ταμείων, PSI κ.λπ.)
Σε κάθε περίπτωση όμως η υπεράσπιση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελεί το μέγα διακύβευμα της περιόδου όταν λόγω μνημονίων και πολιτικών λιτότητας που μας επιβάλλονται, βασικός στόχος της νεοφιλελεύθερης αντίληψης εξακολουθούν να παραμένουν τα Δημόσια Κοινωνικά Αγαθά (Υγεία – Παιδεία – Πρόνοια – Ασφάλιση κ.λπ.). Στόχος τους είναι το «μικρό και επιτελικό κράτος» και η εκχώρηση δραστηριοτήτων του Δημοσίου στη ζούγκλα του Ιδιωτικού Τομέα.
Το Συνδικαλιστικό κίνημα λοιπόν σήμερα θα πρέπει να υπερασπιστεί δυναμικά αλλά και με σοβαρότητα τις κατακτήσεις της προηγούμενης περιόδου που με βίαιο τρόπο επιχειρείται η κατεδάφισή τους. Ας μην υπονομεύσουμε μόνοι μας την υπεράσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας ανα- λωνόμενοι σε εμπάθειες, καιροσκοπισμούς, μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις, συνδικαλισμό μέσω facebook και χαρτο- πόλεμους που επιτείνουν την πλήρη παράλυση των ήδη σε ένα μεγάλο βαθμό απαξιωμένων Συνδικάτων.
Ως ομάδα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ συμμετέχουμε ενεργά σε αυτή τη διαδικασία εκλογών γα την ΕΔΟΘ επιχειρώντας:
• Να συμβάλλουμε σε μια επανεκκίνηση της συλλογικότητας
• Σε μια επιστροφή στα κοινά της εργασιακής ζωής
• Στη επανασύνδεση των εργαζόμενων με τα συνδικάτα και των συνδικάτων με την κοινωνία
• Στην ενεργή παρέμβασή μας για το μέλλον μας
• Για την από κοινού αναζήτηση νέων μορφών αποτελεσματικής δράσης (πέραν των γνωστών 24ωρων…) Ως ομάδα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ απορρίπτουμε:
• τη λογική του απαρχαιωμένου συνδικαλιστή των κρατικών διαδρόμων και των πελατειακών σχέσεων
• του συνδικαλιστή-ιμάντα διαβίβασης κομματικών – παραταξιακών – κυβερνητικών κ.λπ. απόψεων – εντολών
• τον περιορισμό του ρόλου και των δράσεων της ΕΔΟΘ στις κάρτες του ΟΑΣΘ και στις ασφάλειες αυτοκινήτων
ΓΙΑΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ …
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΑΜΑΧΗΤΙ Ο,ΤΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ
ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ – ΔΕ ΓΥΡΝΑΜΕ ΠΙΣΩ
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ
Οι υποψήφιοι της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ για την εκλογή αντιπροσώπων στο 9ο συνέδριο της Ε.Δ.Ο.Θ. Ν/Τ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης εδώ!!
