Προτάσεις της Αυτόνομης Ριζοσπαστική Κίνησης για το Καταστατικό- Οργανωτικό Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Άρθρο 1: Ο υπάρχων τίτλος απηχεί αντιλήψεις και νοοτροπίες περασμένων δεκαετιών, είναι άμεση ανάγκη να τροποποιηθεί και να ανταποκρίνεται στον σύγχρονο ρόλο της συνομοσπονδίας. Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί μια ονομασία, που θα συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον σηματοδοτώντας τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει η συνομοσπονδία για το επόμενο χρονικό διάστημα. Οι προτεινόμενη μετονομασία δεν πρέπει να περιέχει αξιολογικούς προσδιορισμούς παρά μόνο τη περιγραφή του συνδικαλιστικού, συν-ομοσπονδιακού χαρακτήρα της τριτοβάθμιας οργάνωσης των δημοσίων υπάλληλων.

 

Άρθρο 4:  Σε ότι αφορά στις καταστατικές αλλαγές σε σχέση με την έγγραφή και το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, εργαζομένων, με ελαστικές ή προσωρινές μορφές εργασίας, θεωρούμε, ότι πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι εργαζόμενοι με ελαστικές ή προσωρινές μορφές εργασίας, δεν απολαμβάνουν σήμερα καμιά μορφή συνδικαλιστικής προστασίας. Βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος της εργοδοσίας, η οποία εφαρμόζει πάνω τους τις πιο σκληρές και ανελέητες εργοδοτικές μεθοδεύσεις. Ταυτόχρονα,  αποτελούν και ένα σημαντικό κομμάτι του εργατικού δυναμικού, που  με την παρουσία του μπορεί να ενδυναμώσει αποτελεσματικά τα συνδικαλιστικό κίνημα. Το ζήτημα αυτό  θεωρούμε, ότι πρέπει να απασχολήσει σοβαρά το καταστατικό συνέδριο της ΑΔΕΔΥ και πρέπει να γίνουν όλες εκείνες οι αναγκαίες αλλαγές, ώστε οι εργαζόμενοι αυτοί να ενταχθούν στο συνδικαλιστικό κίνημα και στα συνδικάτα.

Πρέπει όμως  οι ρυθμίσεις αυτές να εμπεριέχουν ασφαλιστικές δικλείδες που να περιφρουρούν τις συνδικαλιστικές συλλογικότητες από απόπειρες εργοδοτικού ελέγχου.

Θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα, όπως και άλλα παρόμοια, μπορούν να επιλυθούν με την πρόταση για την  ενοποίηση ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και την αποκατάσταση της οργανωτικής πολυδιάσπασης του συνδικαλιστικού κινήματος των μισθωτών που έχει προκληθεί με κυβερνητικές παρεμβάσεις.

Για το θέμα αυτό έχουν λάβει σχετικές θετικές αποφάσεις  προηγούμενα συνέδρια της ΑΔΕΔΥ όσο και της ΓΣΕΕ. Οι αποφάσεις όμως αυτές παρέμειναν μέχρι σήμερα σε επίπεδο καλών προθέσεων χωρίς να συνοδεύονται με πρακτικά μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση.

Η λογική της ενοποίησης αυτής λοιπόν πρέπει :

α) να συνοδεύεται από πρακτικά μέτρα και συγκεκριμένο και δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα

β)   να αφορά  και να επεκτείνεται και στις Ομοσπονδίες και τα Πρωτοβάθμια σωματεία και συλλόγους, έτσι ώστε σε πρώτη φάση να περιοριστεί και σε επόμενη φάση να εξαλειφθεί,  η συνδικαλιστική πολυδιάσπαση των μισθωτών σε όλη την συνδικαλιστική κλίμακα.

γ) απαραίτητη προϋπόθεση είναι βέβαια η αλλαγή καταστατικών των πρωτοβάθμιων σωματείων και των ομοσπονδιών

Στην ίδια κατεύθυνση της ενοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος θα πρέπει να ληφθεί καταστατική πρόνοια για την εξάλειψη του φαινομένου της πολυδιάσπασης σε εργασιακούς χώρους με την λειτουργία άνω της μιας ομοσπονδίας στον ίδιο εργασιακό χώρο.

Άρθρο 5: Διαφαίνεται πράγματι μια ανάγκη να αναβαθμιστεί ο ρόλος των Νομαρχιακών Τμημάτων της ΑΔΕΔΥ, να αποκτήσουν μια πιο ουσιαστική λειτουργία συντονισμού των δημοσίων υπαλλήλων σε κάθε νομό, ανάδειξης των προβλημάτων  που αντιμετωπίζουν οι Δημόσιες υπηρεσίες και ανάληψης πρωτοβουλιών για την καλύτερη δυνατή εξειδίκευση και εφαρμογή των αποφάσεων των οργάνων της ΑΔΕΔΥ.

Οι τρόποι και οι μορφές αυτής της αναβάθμισης είναι ένα θέμα που απαιτεί σοβαρή μελέτη και μεγάλες συναινέσεις μεταξύ των συνδικαλιστών δυνάμεων πριν  καταλήξει το οργανωτικό συνέδριο σε αποφάσεις. Προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει να μελετηθούν σοβαρά τόσο οι θετικές όσο και οι αρνητικές εμπειρίες των Εργατικών Κέντρων στην ΓΣΕΕ, ώστε ανάμεσα σε άλλα να αποφευχθούν φαινόμενα περιστρεφόμενων θυρών μεταξύ νομαρχιακών, περιφερειακών τμημάτων και πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών, που μπορεί να οδηγήσουν σε περαιτέρω γραφειοκρατικοποίηση της λειτουργίας της ΑΔΕΔΥ μέσω της υπερεκπροσώπησης και της λειτουργίας επικαλυπτόμενων δομών.

Άρθρα 13 και 16:  έχουν διατυπωθεί προτάσεις για μείωση του αριθμού των μελών του Γενικού Συμβουλίου και της Ε.Ε. Θεωρούμε, ότι  το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να έχει σταθερή μέριμνα για την μεγαλύτερη δυνατή αντιπροσώπευση των ρευμάτων, τάσεων, απόψεων στο εσωτερικό του και όχι να βαδίζει σε κατεύθυνση  περαιτέρω περιορισμού  και  πετσοκόμματος  των απόψεων. Δεν εκτιμούμε, ότι κρίσιμος παράγοντας για την ορθή λειτουργία των οργάνων είναι ο αριθμός των μελών του Γ.Σ. και της Ε.Ε. αλλά ο ρόλος που  διαδραματίζουν τα ίδια τα όργανα  της ΑΔΕΔΥ αλλά και όσοι εκλέγονται σε αυτά, απέναντι στις αυξανόμενες ανάγκες των εργαζομένων για συνδικαλιστική προστασία και εκπροσώπηση. Μια συμβιβασμένη, ηττοπαθής, μακριά από τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και τις ανάγκες των καιρών συνδικαλιστική ηγεσία, θα παραμένει  τέτοια όποιος κι αν είναι ο αριθμός των μελών των οργάνων της ΑΔΕΔΥ. Επιπλέον η ιστορική εμπειρία έχει αποδείξει πάμπολλες φορές, ότι όσο πιο ολιγομελής είναι  ή σύνθεση ενός οργάνου τόσο πιο συγκεντρωτικό γίνεται το μοντέλο διοίκησης και κατά συνέπεια πιο εύκολα ελεγχόμενο από μηχανισμούς. Σταθερή επιδίωξη μας είναι ο πλουραλισμός και η  εκπροσώπηση όλων των απόψεων σε επίπεδο ΓΣ και ΕΕ. Επιδιώκουμε λοιπόν δημοκρατική λειτουργία των οργάνων με διασφάλιση της πολυφωνίας σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και μια ΑΔΕΔΥ προσανατολισμένη σε ριζοσπαστική, αγωνιστική κατεύθυνση, που θα υπηρετεί  τις αγωνιστικές διαθέσεις των δημοσίων υπαλλήλων, πέρα και μακριά από ρυθμίσεις γραφειοκρατικού χαρακτήρα.

Άρθρο 16Γ παρ. 1:  Αποτελεί γενική παραδοχή  το γεγονός ότι σήμερα το κύρος και η απήχηση του συνδικαλιστικού κινήματος, των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των συνδικαλιστικών βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλό σημείο στα μάτια και στην συνείδηση των εργαζομένων και συνολικά της κοινωνίας. Εμείς θεωρούμε, ότι κύρια αιτία γι’ αυτό αποτελούν  οι  βασικές  στρατηγικές  κατευθύνσεις,  τις  οποίες  έχουν υπηρετήσει μέχρι σήμερα οι πλειοψηφίες  των συνδικαλιστικών οργανώσεων,  που  προέβλεπαν  την  ταύτιση με τον φιλοκυβερνητισμό ή με έναν τυφλό αντικυκυβερνητισμό, αυτονομημένο από τις πραγματικές διαθέσεις των εργαζομένων. Όμως δεν είναι άμοιρος  ευθυνών για αυτό και ο τρόπος λειτουργίας των ίδιων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των εκλεγμένων σε αυτές συνδικαλιστικών στελεχών. Προς την κατεύθυνση αντιστροφής αυτής της κατάστασης,  προτείνουμε την ψήφιση ενός κώδικα δεοντολογίας για τους εκλεγμένους στα όργανα των συνδικαλιστικών οργανώσεων,  που ως  βασική του αρχή και δεσμευτικά θα προβλέπει το απόλυτο ασυμβίβαστο της ιδιότητας του εκλεγμένου συνδικαλιστή με κυβερνητικές  θέσεις και θέσεις Διοικητών και Υποδιοικητών οργανισμών και ειδικών θέσεων για παράδειγμα γεν. διευθυντές, ειδικοί γραμματείς ή γεν. γραμματείς όπως συμβαίνει στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.  Η  ρύθμιση αυτή, που θα χρειαστεί μια μεγαλύτερη εξειδίκευση στο καταστατικό συνέδριο, υπάρχει μεν στο καταστατικό της ΑΔΕΔΥ, αλλά η αντικατάσταση του συνδικαλιστικού στελέχους πρέπει να μπορεί να γίνεται από την πλευρά της συνδικαλιστικής οργάνωσης αυτόματα, χωρίς να  απαιτείται η πράξη παραίτησης του ιδίου  του μέλους, που έχει διοριστεί  σε αυτή την  κρατική θέση.

Σε κάθε περίπτωση όμως όλοι γνωρίζουμε, ότι η ανάκαμψη του κύρους των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των συνδικαλιστών δεν μπορεί να υπάρξει,  όσο θα υπάρχουν και θα διατηρούνται στον συνδικαλιστικό χώρο νοοτροπίες,   πρακτικές και φαινόμενα διαφθοράς, παραγοντισμού και χρησιμοποίησης της συνδικαλιστικής ιδιότητας ως εφαλτήριο για το χτίσιμο διοικητικής ή κυβερνητικής καριέρας.

Όλα τα πρόσφατα συνέδρια έχουν αναλώσει σημαντικό χρόνο στην  διαδικασία επικύρωσης ή απόρριψης οργανώσεων μελών, μια διαδικασία που λήγει  συνήθως στην βάση συμφωνίας μεταξύ παρατάξεων και εξυπηρέτησης στενών παραταξιακών συσχετισμών. Θεωρούμε, ότι είναι άμεση ανάγκη όλες οι παρατάξεις να συμφωνήσουμε και να υπερψηφίσουμε διατάξεις που θα εξασφαλίζουν  από δω και πέρα   την απόλυτη διασφάλιση  των εκλογικών διαδικασιών.  Υπάρχει πλέον η δυνατότητα μέσω της χρήσης ηλεκτρονικού ελέγχου των στοιχείων των ψηφισάντων για διαπίστωση και αποκλεισμό διπλοψηφιών, με την καθιέρωση συνδικαλιστικού βιβλιαρίου βασισμένου στο ΑΜΚΑ ή σε οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέσο

Προτείνουμε τον περιορισμό  του αριθμού των συνεχόμενων θητειών στα εκτελεστικά όργανα της Συνομοσπονδίας (Εκτελεστική Επιτροπή ή Προεδρείο της ΑΔΕΔΥ) σε τρεις θητείες.

Θεωρούμε πολύ σημαντικό τον ρόλο που διαδραματίζει, αλλά κυρίως τον ρόλο που μπορεί στο μέλλον να διαδραματίσει το Κοινωνικό  Πολύκεντρο  της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.  Προτείνουμε λοιπόν την καταστατική θωράκιση και την ενίσχυσή του με όλα εκείνα τα μέσα, που θα του επιτρέψουν να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο με την αναβάθμισή του σε Κέντρο Μελετών και Τεκμηρίωσης,  έτσι ώστε  να  ενισχύσει σημαντικά την πολιτική και συνδικαλιστική επιχειρηματολογία της ΑΔΕΔΥ αλλά και να συμβάλει καθοριστικά και ποιοτικά σε μια εκπαίδευση των συνδικαλιστικών στελεχών.

Τέλος θεωρούμε ότι η Ετήσια Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΔΕΔΥ  πρέπει να γίνει πιο ουσιαστική έχοντας την δικαιοδοσία λήψης αγωνιστικών- απεργιακών αποφάσεων με τη συμμετοχή των προέδρων των ομοσπονδιών και των νομαρχιακών τμημάτων.